„CZECHY” NA TORACH PKP, CZYLI LOKOMOTYWY ELEKTRYCZNE SERII ET40
Ośmioosiowe lokomotywy elektryczne serii ET40 były pierwszą serią lokomotyw dwuczłonowych, które wprowadzono do eksploatacji na PKP. Składają się one jakby z dwóch lokomotyw czteroosiowych o układzie osi Bo' Bo' + Bo' Bo' połączonych ze sobą na stałe i nie mających kabin sterowniczych od strony wewnętrznej, tj. sprzężenia członów lokomotywy. Pojazdy te zostały zbudowane dla potrzeb PKP w CSRS (Škoda 77E) w liczbie 60 sztuk, w latach 1975-78.
Znamionowa moc godzinna lokomotywy serii ET40 wynosi 4680 kW, a moc ciągła – 4080 kW. Elektrowozy przeznaczono do obsługi ruchu towarowego, szczególnie magistrali kolejowych łączących Śląsk z portami morskimi. Maksymalna prędkość jazdy to 100 km/h. Mogą one prowadzić bardzo ciężkie pociągi towarowe o masie nawet do 4000 ton. Siła pociągowa lokomotywy, ze względu na przyczepność kół do szyny, wynosi 50 T.
Elektryczne silniki trakcyjne – w liczbie ośmiu – typu 7AL-4846ZT o mocy ciągłej 510 kW każdy zastosowane w lokomotywach ET40 są zawieszone systemem odsprężynowanym w ramie wózka. Stanowią one indywidualny napęd na zestawy kołowe za pomocą przekładni zębatej o przełożeniu 84:27 w układzie osi Bo' Bo' + Bo' Bo'. Sterowanie pojazdu odbywa się z kabiny czołowej maszynisty – członu „A” lub „B”, zależnie od kierunku prowadzonego pociągu.
Dalsza charakterystyka lokomotyw elektrycznych serii ET40:
Opracowanie: Norbert Tkaczyk, Hannover BRD
Parametry techniczne pojazdów trakcyjnych opisanych w powyższym artykule dotyczą okresu kolei PKP przewidywalnej i nie obejmują współczesnych, często bardzo chaotycznych oraz unikatowych modernizacji.
Źródła:
Zapraszamy do kontaktu, z przyjemnością odpowiemy na każde pytanie.